2021-04-24 Kortrijk, Track and Trace

Fotofestival, deels in de openbare ruimte, deels in een aantal gebouwen.
Een solo tentoonstelling van Bieke Depoorter (uit haar reeks Agatha) in het gemeentelijke museum.
Een expo Documentaire fotografie in de "Paardenstallen" - met werk van oa Cato Van Rijckeghem (die we enkele jaren geleden in de mastertentoonstelling in Nest voor het eerst zagen) uit haar reeks rond China en de eenkindproblematiek (specifiek ook de positie van meisjes in het Chinese gezin) en foto's van Sebastian Steveniers (serie 'bosfights') die recent erg in de media was (wegens de rechtszaak tegen hem).
Een groepsexpo in 'Texture', het museum van vlas en textiel, rond identificatie, communicatie en registratie.
Een expo in de openbare ruimte en het openluchtzwembad met werk van leden van diverse fotocollectieven, de academie en zo meer.

Bieke Depoorter, reeks: Agatha

Katrien De Blauwer: cheveux longs… cheveux courts
Claudia Angelmaier: This is Photography - Clouds Claudia Angelmaier: This is Photography - Works on Paper
Aurore Del Mas: Don’t Love me, I’m your Toy
John Ryan Brubaker: Censorship Studies
Dries Depoorter: The Lookout

Sebastian Steveniers: Bosfights/Live Free
Cato Van Rijckeghem: Our Life is Full of Sunshine
Werken in het Openluchtzwembad

2021-04-11 FOMU Lynne Cohen

Lynne Cohen (1944-2014) fotografeerde vier decennia lang uitsluitend interieurs: kuuroorden, militaire installaties, klaslokalen, laboratoria, … Ze ensceneert niet maar kiest haar decors zo uit dat ze geënsceeerd lijken. Je ziet geen mensen maar wat je ziet is onwezenlijk: lege klaslokalen, kuuroorden, schietstanden in een politieschool, opnamestudio's, ga zo maar door. Het zijn eigenaardige, surrealistische plaatsen waarvan je veelal niet kan inschatten waarvoor ze dienen.

In deze tentoonstelling zijn enkele werken "van gelijkgestemde kunstenaars" geplaatst: een driedimensioneel werk (een levensgrote maquette van de winkel van een goudaankoper) van Guillaume Bijl, een foto van Thomas Demand (die een maquette toont van een soort observatiehoekje), een readymade van Marcel Duchamp (fietswiel op stoel), een werk van Richard Artschwager, een installatie met postkaarten van Lynne Cohen aan Bert Danckaert (die de tentoonstelling cureerde samen met Joachim Naudts).

>
>

Uit RektoVerso:

Untitled (Plywood Walls) (2011) is zo’n typisch beeld. In een hoek gemodelleerd met muliplexpanelen uit de standenbouw staat een armetierig bedframe met iets erop dat bezwaarlijk voor een matras kan doorgaan. Links daarvan een nachtkastje met telefoon. Niets bijzonders, behalve dat de schuifladen en handvaten op papier zijn getekend. Het hoofdeinde van het bed steunt tegen een wit pvc-paneel. Daarin een raam dat op niets uitgeeft en waaraan overhoeks en vormeloos een doek hangt, waar je met de beste moeite geen gordijn van kan maken. De vloer in blauw linoleum voelt aan als een zwembadoppervlak. Boven dit alles troont een buitenproportioneel grijs metalen ophangsysteem waaraan een blok met observatiecamera’s bevestigd is.
Ruimtes waar aan social engineering gedaan wordt, vormen bij Cohen een veelvoorkomend motief: niet openbaar toegankelijke plekken waar mensen opgeleid, getraind of geobserveerd worden.
Deze ruimte waarin alles wringt en die vragen oproept, blijkt finaal een opstelling in een politieschool te zijn die dienst doet voor rollenspellen. In een interview omschreef Cohen het beeld treffend als ‘grappig, sinister en triest’. Vergelijkbare ruimtes waar aan social engineering gedaan wordt, vormen bij Cohen een veelvoorkomend motief: niet openbaar toegankelijke plekken waar mensen opgeleid, getraind of geobserveerd worden.

2021-04-11 FOMU Martine Franck