Fabrice Pichat - Voor mij het beste werk. De kunstenaar maakt met beperkte middelen zeer aansprekelijke werken. Het eerste is een installatie van enkele metalen bouwwerf-hekken, die aan elkaar verbonden zijn, en die door een "modulator" tot trillen worden gebracht. Nauwelijks hoorbaar maar indringend.
Het tweede werk zijn drie metalen dienschalen waarop telkens enkele scherven vensterglas liggen. Op zich al zeer esthetisch. Ook hier doet de modulator de dienbladen trillen. Nu hoor je niks, maar de scherven bewegen. Sommige nauwelijks zichtbaar, andere draaien elegante rondjes.
Shelly Nadashi - In deze installaties konden de schilderijen met natuurlijke kleurstoffen me zeer bekoren. Eenvoudige maar archetypische vormen.
Het tweede werk is een video installatie waarop een soort computergegenereerde stem teksten letterlijk voorleest. Fijnzinnig.
Jasper Rigole - Zorgvuldig opgebouwde werken. Voor mij toch een beetje te academisch - niet in de betekenis van "naar de Academie verwijzend", met anatomische studies etc., want dat is het helemaal niet; maar wel "academisch" in zin van verwijzend naar het onderzoeken: te cerebraal, te overduidelijk bedoeld om te passen in dat paradigma.
